Keizersnedes, Calanques en nieuwe vrienden!
Door: Nadine
15 Mei 2008 | Frankrijk, Marseille
Salut!
Mijn laatste bericht is alweer een week geleden, het ontbrak me werkelijk even aan de tijd om te schrijven! Ik houd wel braaf mijn Cloverboekje bij, dus dat helpt mijn geheugen wat.. Maak hier zoveel mee! Heb m’n vrije dag donderdag rustig besteed: uitgeslapen (dat is hier tot 9 uur..), en een beetje geshopt en daarna een mooi park achter het Palais de Longchamps opgezocht waar ik heerlijk heb liggen lezen. Toch nog een aantal uren lopen natuurlijk, maar dat blijft toch leuker verplaatsen dan met de métro of bus.
Mijn stage was vrijdag nog steeds niet veel beter, dus toen heb ik actie ondernomen en gevraagd of ik de volgende week niet op ‘Urgences’ terecht kon. Dat was erg snel en gemakkelijk geregeld, dus ik blij! Het Roemeense meisje heb ik na dinsdag overigens ook niet meer teruggezien, dus misschien heeft die hetzelfde besluit genomen. Op GER gebeurde gewoon een beetje weinig. Goedgemutst ben ik vrijdag met Elodie naar Villeneuve-les-Avignon gereden. Dit weekend was het huis helemaal vol: de zussen van Elodie waren er ook, plus aanhang, plus ouders en broertje van één van die aanhang.. De oma’s kwamen ook nog eten, dus met 13 mensen was dat een heel gezellige maaltijd ’s avonds ;-) Ook de rest van de familie bleek erg aardig, we hebben alvast de verjaardag van de moeder van Elodie gevierd, omdat dit weekend iedereen thuis was.
Zaterdagochtend zijn we al vroeg naar de Mont Ventoux vertrokken, die iedereen behalve de moeders en ik ging afdalen op de VTT. Bovenop een werkelijk indrukwekkend uitzicht! Ook nog erg koud, er lag zelfs nog een beetje sneeuw. Zodra de fietsers op weg waren heb ik één van de drie auto’s waarmee we gekomen waren weer de Mont Ventoux afgereden (een Renault Clio’tje, dus dat was alleszins te doen), en helemaal à la Cycletours halverwege de tocht een lunchplek opgezet voor de actievelingen. Nadat alle wonden verzorgd waren (met al die cailloux en rotsen waar ze overheen knallen ontstaat nog wel eens een schrammetje..) zijn wij weer verder afgedaald naar Flassan, en even later weer naar een ander dorpje omdat de eindbestemming veranderd was, en daar zijn de fietsers weer ingestapt in de auto’s.
Zondag heb ik nóg meer familie ontmoet, er was namelijk een ‘cousinade’ georganiseerd: alle neven en nichten die elkaar zelden zien komen bij elkaar op het stukje familiegrond niet ver van Avignon. In totaal ongeveer 50 mensen, en aangezien je hier iedereen echt altijd begroet en gedag zegt met 3 zoenen was dat een heel gedoe.. Heel gezellig gegeten aan een énorme tafel, en de nodig clichés over Nederland moeten aanhoren: ‘Ah, le pays des tullipes/ moulins/ canaux!!’ Jaja… ;-) De lucht werd tegen de avond akelig donker, en net toen we een klein wandelingetje begonnen waren barstte de bui los.. Echt ontzettend zeldzaam daar, dus dat had ik weer.. De cousins en cousines die ver weg woonden vertrokken toen naar huis en met de anderen zijn we samengekomen in de serre van één van de nichten. Daar was volledig entertainment aanwezig in de vorm van pooltafel, flipperkast en een barretje, dus daar hebben we ons erg vermaakt de rest van de avond. Het blijft vermoeiend, maar ik kan inmiddels alle conversaties aardig volgen, ik merk dat ik al niet meer alles vertaal in m’n hoofd, maar gewoon luister! Voor ik zelf iets vertel moet ik wel altijd even goed nadenken…maar dat gaat ook al steeds beter! Zondagavond is ook het gezin van één van de neven aangeschoven, dus het was weer een énorme drukte, maar wel weer super! Dat tafelen tot laat is toch wel een betere traditie dan ons eten om 18.00 uur. Zondag en maandag is alle familie weer vertrokken, en maandag was dan ook een heel rustige dag, klein fietstochtje gemaakt en verder ontspannen! Maandagavond ben ik weer met diezelfde vriendin van Elodie teruggereden naar Marseille. Aangezien Elodie volgende week tentamens heeft, is ze nu nog in Avignon om te studeren. Erg aangenaam om het appartementje even voor mezelf te hebben, maar ik verval wel alweer snel in m’n oude ritme van iets te laat gaan slapen… ;-)
Sinds dinsdag lijkt het wel alsof een hele nieuwe fase van mijn verblijf hier is aangebroken, want alles is werkelijk anders!! Ten eerste mijn stage: ik heb het véél beter naar mijn zin op Urgences! Heb besloten dat ik niet meer naar de Staff-vergadering ga, want daar steek ik toch niks op en dat levert me een half uurtje langer slapen op! Dinsdag dus om half 9 begonnen en doordat de patiënten hier totaal ongepland komen binnenvallen is het veel gevarieerder: niks geen oersaaie visite, maar spoed en snelheid! Niemand die mij vragen stelde over waarom ik nu daar was, dat gaat allemaal soepeltjes en eigenlijk is het misschien wel een beetje té makkelijk om overal binnen te komen. Heb nog niet één keer een ID of stagebewijs te hoeven overhandigen.. Maar ik kan nu dus veel meer zien en vooral ook doen! Ben dinsdag aan een leerling-sage femme gekoppeld, en heb samen met haar twee opnames gedaan (anamnese en lichamelijk onderzoek: komt veel bij kijken dat ik nog nooit gedaan heb: zwangere buiken palperen, monitoring van weeën en foetale hartslag interpreteren, vaginaal toucher..). En voor ik het wist stond ik ’s middags al te kijken bij m’n allereerste keizersnede! Wat een gewroet zeg.. De baby was er echt na 10 minuten al uit, maar die gapende wond daarna leverde nog behoorlijk wat werk op. Toch wel bijzonder om mee te maken, zomaar zo’n heel mensje dat uit die buik floept ;) Voor de vrouwen is het wel iets minder charmant, nu was deze patiënte ook wel aardig fors, maar zo gespreid en naakt op de tafel was ’t toch wel een beetje een gevalletje gestrande walrus... Daarna ben ik gaan lunchen in het ziekenhuis en naar huis. Thuisgekomen schrok ik me even het leplazerus van het nieuws dat de Bouwkunde-faculteit in brand stond! Heb Anouk meteen gebeld en gelukkig was met haar alles goed en is ze niks vreselijk essentieels kwijt (maar toch erg zonde van haar maquettes..), maar was toch wel effe totaal overdonderd: niet eerlijk! Vandaag was mijn stage ook weer prima, stond om 9 uur alweer bij mijn tweede keizersnede te kijken en de volgende keer ga ik assisteren! Dat stelt niet heel veel meer voor dan bloed wegzuigen, gaasjes aangeven en haken vasthouden, maar je mag er wel met je neus bovenop staan. Na het twee keer gezien te hebben durf ik dat wel aan. Verder nog wat geassisteerd bij de voorbereiding van de keizersnede (katheter inbrengen en de boel ontsmetten) en bij een nieuwe opname (vrouw met bloedverlies, die gewoon aambeien bleek te hebben, niks geen bloed vanuit de uterus dus). We zien hier erg veel vrouwen van Noord-Afrikaanse afkomst (Maghreb), en hun kennisniveau en taalbeheersing is toch wel heel beperkt.. Vergt heel wat moeite om alles duidelijk te krijgen en het personeel is hier dan ook erg doortastend en niet al te zachtaardig: dat is gewoonweg noodzakelijk om alles goed te laten verlopen!
Tot zover dus mijn stage, daar zit in ieder geval vooruitgang in! Verder ben ik er ook in geslaagd om een aantal internationale studenten te lokaliseren! Kreeg vorige week eindelijk het emailadres van een ander IFMSA meisje hier in Marseille (de LEO hier is niet al te vlijtig..), en sindsdien is het alleen maar leuker geworden! Dinsdagavond hebben we afgesproken in de cantina van het internat, dat is een grote flat achter het ziekenhuis waar co-assistenten, PhD’ers, researchers, en dus ook exchange students wonen. Heb daar Andrea ontmoet en meteen een bubs andere studenten en een ontzettend gezellige avond gehad! Het was allemaal heel leuk in Avignon, maar ik was wel toe aan wat contact met andere studenten! Andrea (4e/5e jaars) is hier 2 maanden voor een onderzoek via de IFMSA, ze komt uit Praag en is zelf ook actief bij de IFMSA daar. Ze is heel aardig en spontaan en dat klikte eigenlijk meteen. Daarnaast ook twee Belgen leren kennen die hier zijn voor een directe uitwisseling vanuit de universiteit van Brussel: Mathieu en Geoffrey (6e jaars geneeskunde, bij hen duurt de studie nog 7 jaar, dus zij zitten volop in hun co-schappen kun je zeggen). De communicatie was erg grappig, want hoewel Mathieu en Geoffrey Franstalig zijn, spreken ze ook wel een ‘eel klein beetje Nederlands, en Andrea is een jaar Erasmus-student geweest in Antwerpen dus zij kent ook aardig wat woordjes. Andrea praat echter weer niet heel goed Frans, en de Belgen niet heel goed Engels, dus het is een heerlijk mengelmoesje van alledrie de talen, maar we kunnen elkaar altijd wel op de één of andere manier begrijpen ;) Mathieu heeft ons leren pokeren (er deden ook nog twee Franse studenten mee..), en dat was vrij hilarisch aangezien Andrea uiteindelijk won, terwijl ze er geen bal van begreep ;) Het is aardig laat geworden, en ik ben erg blij dat ik deze mensen ontmoet heb, zeker omdat ik vanaf nu niet meer zoveel heb aan Elodie, met al haar tentamens.
We hadden voor vandaag al afgesproken voor de lunch, maar ik kreeg ’s ochtends al een smsje dat we naar de Calanques zouden gaan om 14H00. De Calanques vormen een groot natuurgebied ten zuiden van Marseille, in de vorm van enorme fjorden met idyllische stranden. Na de lunch ben ik met Andrea en Mathieu vertrokken in zijn geweldige donkergroene Mini-cooper ;) Ze houden ook nog eens van dezelfde muziek, dus ik was zomaar ineens onderweg met zelfs Radiohead op de achtergrond! :-D Ook wel erg handig om met de auto te kunnen gaan, en zo’n klein autootje is natuurlijk ook uiterst praktisch in een stad als Marseille! We zijn naar Cassis gereden en vanuit daar te voet vertrokken. Mijn loop- en wandeltraining van de afgelopen weken kwam goed van pas, want het was weer behoorlijk klimmen geblazen! Mijn wandelschoenen waren een absolute must. Gelukkig was het ook erg mooi weer, want de laatste dagen was dat een beetje teleurstellend. Na een uurtje of 2 klauteren met onderweg adembenemende uitzichten kwamen we aan bij een schitterend strandje. Het water was érg koud, maar dat was na die tocht ook wel weer heel aangenaam. Was echt genieten en heel gezellig! Even na zessen zijn we de terugtocht naar Cassis begonnen en later met de Mini weer terug naar Marseille getuft. Op het internat nog even foto’s uitgewisseld (hun kamertjes zijn niet heel luxe, maar wel ruim! Bovendien is er ook nog een zwembad bij het gebouw!), en we hebben nog even wat gegeten samen. Daarna ben ik naar huis gegaan om te douchen, dat kon ik wel gebruiken na dat zwemmen in zee. Morgen zie ik ze weer bij de lunch, ze ondernemen van alles, dus ik geloof dat ik m’n medereizigers gevonden heb voor uitstapjes de komende tijd: helemaal happy ;)
Nog bedankt voor jullie reacties! Hoop dat jullie genoeg zin hebben gehad om het hele verhaal te lezen, is uiteindelijk nogal lang geworden, maar zoals ik al zei: ik maak ontzettend veel mee hier en ik geniet!
Bisous,
Nadine.
P.S. Kijk voor nieuwe foto's op http://www.flickr.com/photos/26357069@N05/
Mijn laatste bericht is alweer een week geleden, het ontbrak me werkelijk even aan de tijd om te schrijven! Ik houd wel braaf mijn Cloverboekje bij, dus dat helpt mijn geheugen wat.. Maak hier zoveel mee! Heb m’n vrije dag donderdag rustig besteed: uitgeslapen (dat is hier tot 9 uur..), en een beetje geshopt en daarna een mooi park achter het Palais de Longchamps opgezocht waar ik heerlijk heb liggen lezen. Toch nog een aantal uren lopen natuurlijk, maar dat blijft toch leuker verplaatsen dan met de métro of bus.
Mijn stage was vrijdag nog steeds niet veel beter, dus toen heb ik actie ondernomen en gevraagd of ik de volgende week niet op ‘Urgences’ terecht kon. Dat was erg snel en gemakkelijk geregeld, dus ik blij! Het Roemeense meisje heb ik na dinsdag overigens ook niet meer teruggezien, dus misschien heeft die hetzelfde besluit genomen. Op GER gebeurde gewoon een beetje weinig. Goedgemutst ben ik vrijdag met Elodie naar Villeneuve-les-Avignon gereden. Dit weekend was het huis helemaal vol: de zussen van Elodie waren er ook, plus aanhang, plus ouders en broertje van één van die aanhang.. De oma’s kwamen ook nog eten, dus met 13 mensen was dat een heel gezellige maaltijd ’s avonds ;-) Ook de rest van de familie bleek erg aardig, we hebben alvast de verjaardag van de moeder van Elodie gevierd, omdat dit weekend iedereen thuis was.
Zaterdagochtend zijn we al vroeg naar de Mont Ventoux vertrokken, die iedereen behalve de moeders en ik ging afdalen op de VTT. Bovenop een werkelijk indrukwekkend uitzicht! Ook nog erg koud, er lag zelfs nog een beetje sneeuw. Zodra de fietsers op weg waren heb ik één van de drie auto’s waarmee we gekomen waren weer de Mont Ventoux afgereden (een Renault Clio’tje, dus dat was alleszins te doen), en helemaal à la Cycletours halverwege de tocht een lunchplek opgezet voor de actievelingen. Nadat alle wonden verzorgd waren (met al die cailloux en rotsen waar ze overheen knallen ontstaat nog wel eens een schrammetje..) zijn wij weer verder afgedaald naar Flassan, en even later weer naar een ander dorpje omdat de eindbestemming veranderd was, en daar zijn de fietsers weer ingestapt in de auto’s.
Zondag heb ik nóg meer familie ontmoet, er was namelijk een ‘cousinade’ georganiseerd: alle neven en nichten die elkaar zelden zien komen bij elkaar op het stukje familiegrond niet ver van Avignon. In totaal ongeveer 50 mensen, en aangezien je hier iedereen echt altijd begroet en gedag zegt met 3 zoenen was dat een heel gedoe.. Heel gezellig gegeten aan een énorme tafel, en de nodig clichés over Nederland moeten aanhoren: ‘Ah, le pays des tullipes/ moulins/ canaux!!’ Jaja… ;-) De lucht werd tegen de avond akelig donker, en net toen we een klein wandelingetje begonnen waren barstte de bui los.. Echt ontzettend zeldzaam daar, dus dat had ik weer.. De cousins en cousines die ver weg woonden vertrokken toen naar huis en met de anderen zijn we samengekomen in de serre van één van de nichten. Daar was volledig entertainment aanwezig in de vorm van pooltafel, flipperkast en een barretje, dus daar hebben we ons erg vermaakt de rest van de avond. Het blijft vermoeiend, maar ik kan inmiddels alle conversaties aardig volgen, ik merk dat ik al niet meer alles vertaal in m’n hoofd, maar gewoon luister! Voor ik zelf iets vertel moet ik wel altijd even goed nadenken…maar dat gaat ook al steeds beter! Zondagavond is ook het gezin van één van de neven aangeschoven, dus het was weer een énorme drukte, maar wel weer super! Dat tafelen tot laat is toch wel een betere traditie dan ons eten om 18.00 uur. Zondag en maandag is alle familie weer vertrokken, en maandag was dan ook een heel rustige dag, klein fietstochtje gemaakt en verder ontspannen! Maandagavond ben ik weer met diezelfde vriendin van Elodie teruggereden naar Marseille. Aangezien Elodie volgende week tentamens heeft, is ze nu nog in Avignon om te studeren. Erg aangenaam om het appartementje even voor mezelf te hebben, maar ik verval wel alweer snel in m’n oude ritme van iets te laat gaan slapen… ;-)
Sinds dinsdag lijkt het wel alsof een hele nieuwe fase van mijn verblijf hier is aangebroken, want alles is werkelijk anders!! Ten eerste mijn stage: ik heb het véél beter naar mijn zin op Urgences! Heb besloten dat ik niet meer naar de Staff-vergadering ga, want daar steek ik toch niks op en dat levert me een half uurtje langer slapen op! Dinsdag dus om half 9 begonnen en doordat de patiënten hier totaal ongepland komen binnenvallen is het veel gevarieerder: niks geen oersaaie visite, maar spoed en snelheid! Niemand die mij vragen stelde over waarom ik nu daar was, dat gaat allemaal soepeltjes en eigenlijk is het misschien wel een beetje té makkelijk om overal binnen te komen. Heb nog niet één keer een ID of stagebewijs te hoeven overhandigen.. Maar ik kan nu dus veel meer zien en vooral ook doen! Ben dinsdag aan een leerling-sage femme gekoppeld, en heb samen met haar twee opnames gedaan (anamnese en lichamelijk onderzoek: komt veel bij kijken dat ik nog nooit gedaan heb: zwangere buiken palperen, monitoring van weeën en foetale hartslag interpreteren, vaginaal toucher..). En voor ik het wist stond ik ’s middags al te kijken bij m’n allereerste keizersnede! Wat een gewroet zeg.. De baby was er echt na 10 minuten al uit, maar die gapende wond daarna leverde nog behoorlijk wat werk op. Toch wel bijzonder om mee te maken, zomaar zo’n heel mensje dat uit die buik floept ;) Voor de vrouwen is het wel iets minder charmant, nu was deze patiënte ook wel aardig fors, maar zo gespreid en naakt op de tafel was ’t toch wel een beetje een gevalletje gestrande walrus... Daarna ben ik gaan lunchen in het ziekenhuis en naar huis. Thuisgekomen schrok ik me even het leplazerus van het nieuws dat de Bouwkunde-faculteit in brand stond! Heb Anouk meteen gebeld en gelukkig was met haar alles goed en is ze niks vreselijk essentieels kwijt (maar toch erg zonde van haar maquettes..), maar was toch wel effe totaal overdonderd: niet eerlijk! Vandaag was mijn stage ook weer prima, stond om 9 uur alweer bij mijn tweede keizersnede te kijken en de volgende keer ga ik assisteren! Dat stelt niet heel veel meer voor dan bloed wegzuigen, gaasjes aangeven en haken vasthouden, maar je mag er wel met je neus bovenop staan. Na het twee keer gezien te hebben durf ik dat wel aan. Verder nog wat geassisteerd bij de voorbereiding van de keizersnede (katheter inbrengen en de boel ontsmetten) en bij een nieuwe opname (vrouw met bloedverlies, die gewoon aambeien bleek te hebben, niks geen bloed vanuit de uterus dus). We zien hier erg veel vrouwen van Noord-Afrikaanse afkomst (Maghreb), en hun kennisniveau en taalbeheersing is toch wel heel beperkt.. Vergt heel wat moeite om alles duidelijk te krijgen en het personeel is hier dan ook erg doortastend en niet al te zachtaardig: dat is gewoonweg noodzakelijk om alles goed te laten verlopen!
Tot zover dus mijn stage, daar zit in ieder geval vooruitgang in! Verder ben ik er ook in geslaagd om een aantal internationale studenten te lokaliseren! Kreeg vorige week eindelijk het emailadres van een ander IFMSA meisje hier in Marseille (de LEO hier is niet al te vlijtig..), en sindsdien is het alleen maar leuker geworden! Dinsdagavond hebben we afgesproken in de cantina van het internat, dat is een grote flat achter het ziekenhuis waar co-assistenten, PhD’ers, researchers, en dus ook exchange students wonen. Heb daar Andrea ontmoet en meteen een bubs andere studenten en een ontzettend gezellige avond gehad! Het was allemaal heel leuk in Avignon, maar ik was wel toe aan wat contact met andere studenten! Andrea (4e/5e jaars) is hier 2 maanden voor een onderzoek via de IFMSA, ze komt uit Praag en is zelf ook actief bij de IFMSA daar. Ze is heel aardig en spontaan en dat klikte eigenlijk meteen. Daarnaast ook twee Belgen leren kennen die hier zijn voor een directe uitwisseling vanuit de universiteit van Brussel: Mathieu en Geoffrey (6e jaars geneeskunde, bij hen duurt de studie nog 7 jaar, dus zij zitten volop in hun co-schappen kun je zeggen). De communicatie was erg grappig, want hoewel Mathieu en Geoffrey Franstalig zijn, spreken ze ook wel een ‘eel klein beetje Nederlands, en Andrea is een jaar Erasmus-student geweest in Antwerpen dus zij kent ook aardig wat woordjes. Andrea praat echter weer niet heel goed Frans, en de Belgen niet heel goed Engels, dus het is een heerlijk mengelmoesje van alledrie de talen, maar we kunnen elkaar altijd wel op de één of andere manier begrijpen ;) Mathieu heeft ons leren pokeren (er deden ook nog twee Franse studenten mee..), en dat was vrij hilarisch aangezien Andrea uiteindelijk won, terwijl ze er geen bal van begreep ;) Het is aardig laat geworden, en ik ben erg blij dat ik deze mensen ontmoet heb, zeker omdat ik vanaf nu niet meer zoveel heb aan Elodie, met al haar tentamens.
We hadden voor vandaag al afgesproken voor de lunch, maar ik kreeg ’s ochtends al een smsje dat we naar de Calanques zouden gaan om 14H00. De Calanques vormen een groot natuurgebied ten zuiden van Marseille, in de vorm van enorme fjorden met idyllische stranden. Na de lunch ben ik met Andrea en Mathieu vertrokken in zijn geweldige donkergroene Mini-cooper ;) Ze houden ook nog eens van dezelfde muziek, dus ik was zomaar ineens onderweg met zelfs Radiohead op de achtergrond! :-D Ook wel erg handig om met de auto te kunnen gaan, en zo’n klein autootje is natuurlijk ook uiterst praktisch in een stad als Marseille! We zijn naar Cassis gereden en vanuit daar te voet vertrokken. Mijn loop- en wandeltraining van de afgelopen weken kwam goed van pas, want het was weer behoorlijk klimmen geblazen! Mijn wandelschoenen waren een absolute must. Gelukkig was het ook erg mooi weer, want de laatste dagen was dat een beetje teleurstellend. Na een uurtje of 2 klauteren met onderweg adembenemende uitzichten kwamen we aan bij een schitterend strandje. Het water was érg koud, maar dat was na die tocht ook wel weer heel aangenaam. Was echt genieten en heel gezellig! Even na zessen zijn we de terugtocht naar Cassis begonnen en later met de Mini weer terug naar Marseille getuft. Op het internat nog even foto’s uitgewisseld (hun kamertjes zijn niet heel luxe, maar wel ruim! Bovendien is er ook nog een zwembad bij het gebouw!), en we hebben nog even wat gegeten samen. Daarna ben ik naar huis gegaan om te douchen, dat kon ik wel gebruiken na dat zwemmen in zee. Morgen zie ik ze weer bij de lunch, ze ondernemen van alles, dus ik geloof dat ik m’n medereizigers gevonden heb voor uitstapjes de komende tijd: helemaal happy ;)
Nog bedankt voor jullie reacties! Hoop dat jullie genoeg zin hebben gehad om het hele verhaal te lezen, is uiteindelijk nogal lang geworden, maar zoals ik al zei: ik maak ontzettend veel mee hier en ik geniet!
Bisous,
Nadine.
P.S. Kijk voor nieuwe foto's op http://www.flickr.com/photos/26357069@N05/
-
19 Mei 2008 - 02:23
Marjolein:
In een woord: GAAAAAAAF!!!
Tuurlijk heb ik zin om het hele verhaal te lezen, superleuk juist! En wat leuk om andere studenten te leren kennen waar het goed mee klikt!
Heel veel plezier met alle uitstapjes, ik vertrek over een half uur naar Bali, weet niet hoe het daar met het internet is gesteld (hier ook niet al te best)
Dikke kus, Mar -
26 Mei 2008 - 12:53
Mirjam:
Nu ik vakantie heb, heb ik zeker tijd om je lange verhalen te lezen! Klinkt allemaal erg goed, qua stage maak je veel mee en je hebt leuke mensen ontmoet waarmee je leuke uitstapjes maakt, helemaal top! Ik heb ook een aantal keizersnedes gezien bij Kindergeneeskunde. Ik stond dan wel niet met mijn neus boven de buik, maar heb het toch redelijk kunnen zien. Niet hoe ze de buik weer dichtmaakten, want ik ging natuurlijk de kindertjes beoordelen!
Liefs Mir
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
